сабынның көбігі

См. также в других словарях:

• жаланды — сын. Қара сабынның қалдығы, жұқанасы. Онысын Күйіктің кемпірінен жасырмай, қара сабынның жұқана, ж а л а н д ы с ы н сұрап алған (Ж. Ахмади, Айтұмар, 201) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• йомшак — I. с. 1. Тотып, капшап карауга каты, тыгыз булмаган, басымга, кысуга җиңел бирелүчән; киресе: каты. Эшкәртүгә җиңел бирелә торган. Нәфис, тупас түгел, кабарып торган (кул, бит һ. б. ш. тур.). Нечкә, ефәк сыман (чәч, йон һ. б. ш. тур.) 2.… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• бұзаушық — зат. көне Сақарға май қосып жасаған қара сабынның кішірек бөлшегі. зат. сөйл. Бұзауқан …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• сықпа сақар — этногр. Қолмен сығып, сығымдап жасалған қара сабынның бір түрі …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• алқынды — (Жезқ., Ұлы.; Қост., Жанг.; ҚХР) сабын қалдығы. Бас жуатын а л қ ы нд ы ң жоқ па? А л қ ы н д ы болса да әкел, қол жуалық (Жезқ., Ұлы.). Қарағым, сенің жейдеңді сабынның а л қ ы н д ы с ы м е н жудым (Қост., Жанг.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жейде — (Алм.: Кег., Нар., Шел., Еңб қаз., Жам., Балқ., Іле; Жамб.: Шу, Мер., Луг., Қорд., Жуа., Тал., Сар.; Талд.: Кир., Керб.; Шымк.: Түлк.,Сайр.; Қ орда: Сыр., Жал., Қарм.; Ақт., Ырғ.; Қост.: Жанг., Торғ., Семиоз.; Жезқ., Ұлы.; Сем.: Абай, Ақс., Көкп …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• күнқақтылық — зат. Күнқақты б ол ғ а н д ы қ , т о т ы қ қ а н д ы қ . Е кеу і құшақтасты. К ү н қ а қ т ы л ы қ т ы ң исі мен сабынның исі аралас шықты (Т. Әлімқұлов, Сырлы наз, 76) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сұйықсабын — зат. Сабынның сұйық түрі. Арнайы сабындарға емдік сабын, с ұ й ы қ с а б ы н, ұнтақ сабындар жатады (Шаңырақ, 253) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі